وعده‌های توخالی مدیر نمایشگاه های بین المللی تبریز درباره نخستین نمایشگاه بین‌المللی صادرات به روسیه در تبریزو فرصت‌های از دست‌رفته برای تولید کنندگان آذربایحان
نمایشگاه‌های بین‌المللی، دروازه‌ای برای توسعه اقتصادی و فرصت‌سازی برای تولیدکنندگان و صنعتگران هستند. در شرایطی که صادرات به روسیه به‌عنوان یکی از مهم‌ترین بازارهای هدف برای ایران شناخته می‌شود، نخستین نمایشگاه بین‌المللی صادرات به روسیه در تبریز می‌توانست سکوی پرتابی برای صنعتگران و تولیدکنندگان استان باشد. اما آنچه در عمل رخ داد، خلاف وعده‌هایی بود که مدیر نمایشگاه‌های بین‌المللی تبریز داده بود؛ وعده‌هایی که نه‌تنها محقق نشد، بلکه خسارت‌های مالی و اعتباری به فعالان اقتصادی وارد کرد.
وعده‌های بزرگ، خروجی ناچیز
یکی از شعارهای اصلی برگزارکنندگان این نمایشگاه، دعوت از ۱۰۰ تا ۱۵۰ تاجر و هیئت تجاری روسی بود . این ادعا امیدواری زیادی در میان تولیدکنندگان ایجاد کرد، چرا که حضور این تعداد از تجار می‌توانست زمینه‌ساز قراردادهای بزرگ و توسعه بازارهای صادراتی باشد. اما در نهایت، تعداد ناچیزی از تجار روسی در نمایشگاه حضور یافتند، آن‌هم بدون برنامه‌ریزی مشخص برای جلسات B2B یا مذاکرات تجاری جدی.
ضررهای صنعتگران و تولیدکنندگان
عدم تحقق این وعده‌ها، پیامدهای منفی متعددی برای صنعتگران استان به همراه داشت:
1. هزینه‌های بی‌نتیجه
بسیاری از تولیدکنندگان با امید به برقراری ارتباط با تجار روسی، هزینه‌های سنگینی برای حضور در نمایشگاه پرداختند؛ از هزینه اجاره غرفه گرفته تا تبلیغات، بروشور، نمونه‌کالا و حتی هزینه‌های حمل‌ونقل. اما در نهایت، عدم حضور تجار واقعی باعث شد این سرمایه‌گذاری‌ها عملاً بی‌نتیجه بماند.
2. از بین رفتن فرصت‌های صادراتی
تولیدکنندگانی که با هدف عقد قرارداد و مذاکره در نمایشگاه شرکت کرده بودند، نه‌تنها به اهداف خود نرسیدند، بلکه فرصت‌های دیگر صادراتی را نیز از دست دادند. چرا که بسیاری از این شرکت‌ها زمان و منابع خود را برای این نمایشگاه اختصاص داده بودند.
3. کاهش اعتماد به نمایشگاه‌های داخلی
چنین اتفاقاتی باعث بی‌اعتمادی تولیدکنندگان به نمایشگاه‌های داخلی می‌شود. وقتی یک نمایشگاه بین‌المللی نتواند وعده‌های خود را عملی کند، در آینده، شرکت‌ها تمایل کمتری برای حضور خواهند داشت و این موضوع به ضرر کل اقتصاد منطقه خواهد بود.
مسئولیت‌پذیری و پاسخگویی
سؤال اساسی این است: چه کسی مسئول این شکست است؟ مدیران نمایشگاه‌های بین‌المللی تبریز که این وعده‌ها را دادند، آیا هیچ تضمینی برای عملی شدن آن‌ها ارائه کردند؟ آیا برنامه‌ریزی دقیقی برای دعوت از تجار روسی صورت گرفته بود، یا این ادعا صرفاً یک تبلیغ برای جذب مشارکت‌کنندگان داخلی بود؟
شفافیت و پاسخگویی، حداقل انتظاری است که از مسئولان برگزاری این نمایشگاه می‌رود. تولیدکنندگان و صنعتگران حق دارند بدانند چرا این نمایشگاه با چنین ضعف‌هایی برگزار شد و چه اقداماتی برای جبران خسارات و جلوگیری از تکرار چنین اتفاقاتی در آینده انجام خواهد شد.
جمع‌بندی: لزوم تغییر رویکرد در نمایشگاه‌های بین‌المللی
برگزاری یک نمایشگاه بین‌المللی تنها با نصب بنر و اجاره غرفه‌ها معنا پیدا نمی‌کند. نمایشگاه، یک رویداد تجاری است که باید بر اساس تحقیقات بازار، برنامه‌ریزی حرفه‌ای و دیپلماسی اقتصادی شکل بگیرد. بدون این موارد، نتیجه چیزی جز وعده‌های توخالی، ضرر صنعتگران و کاهش اعتبار نمایشگاه‌های داخلی نخواهد بود.
اگر مسئولان قصد دارند نمایشگاه‌های بین‌المللی تبریز را به سطح استانداردهای جهانی برسانند، باید از این تجربه درس بگیرند و در آینده، با برنامه‌ریزی شفاف، دعوت هدفمند از تجار واقعی و ارائه گزارش‌های دقیق از عملکرد خود، اعتماد از دست‌رفته را احیا کنند.
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید